I did it!

Nee, geen fantastische tijd - ik begreep van een loopmaatje dat ik 4:37 had geklokt, maar Kees meldde 4: 52. Dat komt wel beter uit met mijn eigen gevoel. De klok stond op 4:55 toen ik finishte en ik had echt geen 15 min werk om over de startstreep te komen... dus: 4:52, kan ik mee leven :-)
De dag begon al vroeg: wekker op 3.00 uur en dan eerst wat eten vóór douchen en aankleden. Goed ingesmeerd met factor 30 en vaseline op kwetsbare plekjes...
Op de fiets was 't maar 10 min naar de start, van overal liepen massa's mensen dezelfde kant op. De race is met zo'n 30.000 deelnemers in de wereldtop 10. Heel relaxed allemaal, iedereen kan gewoon op de Ana Moana Blvd komen, niks geen controles. Intussen m'n "zeeuws meisje"- kapje opgezet, Leo gedag gezegd en nog even plassen; gewoon achter een struikje hoor, rijen voor de wc's waren me te lang.
De start was indrukwekkend: amerikaans volkslied en als startsignaal een mega-vuurwerk! Dat komt natuurlijk mooi uit als 't nog pikkedonker is.
Leo nog even gezien op het 5,5 km punt, daarna helemaal niet meer. De arme ziel moest met 2 fietsen zonder licht rijden om mijn fiets bij de finish te parkeren en dan zelf naar de route te fietsen. Dat bleek onbegonnen werk: weg kwijt, allerlei andere loopactiviteiten op z'n route,... afijn hij is dus maar in de buurt van de finish blijven hangen om de eersten (na 2:12!!) te zien binnenkomen. Onze Mr Wilson Amsterdam is 2e geworden op 1 min afstand.
Intussen ploeterde ik vrolijk verder, berg op om Diamond Head en daarna een lange weg met de snelle mannen/vrouwen als tegenliggers, hoe frustrerend! Toen ik zelf aan die andere kant liep na 25 km, was dat natuurlijk veel leuker, maar na de 30 begon de man met de hamer zich duidelijk aan te kondigen. Ik heb besloten om gewoon relaxed te blijven lopen en bij elke verversingspost een stukje te wandelen. Dat was zo om de 2,5 km, dus relatief best veel gewandeld.
Ik zag Leo net vóór de finish, ik sukkelde verder en dat kon-ie zelfs niet bijhouden, ha!! Over de finish schalde mijn naam uit de luidspeakers, hoe cool! Nadat ik een medaille en Hawaiiaanse lei om mijn nek heb ontvangen - dat viel niet mee met die punten van m'n kapje, die overigens onderweg veel bewondering heeft geoogst - kon ik eindelijk op het gras neerploffen, wel met hulp van Leo want soepel door de knieën ging niet meer..
Maar na 10 min fietsen naar ons adres en een lekkere douche 15 min uitgestrekt op bed was ik alweer aardig 't vrouwtje. Heel leuk alle reacties van iedereen, bedankt!
De rest van de dag hebben we benen nog 2 uur lang (!) losgefietst naar China Town. Dit was niet echt een lekker buurtje, dus toen maar langs het strand terug naar "huis". Even een dutje gedaan, wat bankzaakjes geregeld en straks kijken wat de pot schaft...